بررسی انگل شناسی و اکولوژی حلزون های ملانوئیدس شهرستان بندرعباس، استان هرمزگان

مقدمه: ملانوئیدس توبرکولاتا که قبلا در استان هرمزگان گزارش شده است. در استان خوزستان تا %2.9 به سرکر انواع ترماتودها آلوده بوده است. از آنجا که گزارشی از آلودگی حلزون های فوق در استان هرمزگان دریافت نشده است و ترماتودها نقش مهمی در دامپزشکی و بعضا بیماریهای مشترک انسان و دام دارند، این بررسی به منظور بازنگری و مطابقت مطالعات قبلی در استان هرمزگان صورت گرفت. روش کار: در این مطالعه توصیفی، 208 حلزون ملانوئیدس از 6 نقطه شهرستان بندرعباس جمع آوری شد. در آزمایشگاه پس از تشخیص نوع حلزون، با استفاده از روش له کردن حلزون ها، اشکال احتمالی انگلی موجود در آن با لوپ حشره شناسی مورد بررسی قرار گرفت. سپس اطلاعات حاصل همراه با برخی اطلاعات اکولوژی منطقه با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) مشتمل برarcgis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: از 208 حلزون صید شده 43 مورد (%20.67) آلودگی به انواع سرکر دیده شد. سرکرهای بدست آمده در دو گروه ژیمنوسفالوس و زیفیدیوسرکر قرار داشتند. نتیجه گیری: زیفیدیوسرکرها و سرکرهای ژیمنوسفالوس عموما متعلق به ترماتودهای هتروفیده، اپیستودکیده و فاسیولوئیده بوده و موید اهمیت دامپزشکی حلزون های منطقه است. بدیهی است که احتمال آنکه این انگل ها در شرایط خاص انسانها را نیز آلوده سازند، وجود دارد